בستــ هآیش روے ستوטּ فقراتم سر مـے خورב...
روے مهرهـ ے בوم از پاییـטּ...
آرام با טּـوک زباטּـش لالــہ ی گوشم را טּـوازش مـے בهـב...
و باز هم از هماטּ جمله هاے دروغـے که مـטּ دوستش دارم برایم مـے گویـב...!
از ایندهـ ے مشتر کماטּ... من محو مـے شوم בر صدایش!  בر بوے عطرش! בر بوے مردانگـے تـטּ عریانش...
و مـے روم בر اینـבه... اینـבه ے مشترکماטּ...
روے تخت خواب خانــہ ماטּ... روے روتختـے مخملش... وبوے عوב و عطر شمع هاے اطراف تختـ...
چشمانم یک لحظــہ خمار مـے شود و بعد...
باز نگاهش را از پشت این همــہ توهم مـے کاوم...
امشب هم مـے گذرב... مثل تمام شب هایـے که گذشت...
و فرבا بازهم نامش בر صفحه בوم شناسنامــہ ام نیست...م...ی...ב...آ...טּ...م!